جنبش مدرن را معمولا منتسب به لوکوربوزیه و میس فن‌در روهه می‌دانند، جنبشی که در پیشرفت فناوری‌های جدید ساخت‌وساز در معماری نقشی عملی داشت، از جمله کاربرد شیشه و فولاد و بتن مسلح. مورخ مبرز، کنت فرامپتون، در این کتاب با نگاه به این دورۀ حیاتی تاریخ معماری، بر فعالیت معمارانی تمرکز کرده است که کمتر در ارتباط با این جنبش شناخته می‌شوند؛ هدف نشان دادن وسعت و پیچیدگی معماری مدرنیستی بوده است. کتاب متشکل از پروندۀ نوزده معمار است و نویسنده در هر مورد با تکیه بر یک اثر مهمِ شناخته‌شدۀ هر معمار از سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۶۲، به مشارکت آگاهانۀ او در تکامل گونه‌های تازۀ معماری پرداخته است.
روایت فرامپتون نسبت به آثار شاخصی چون خانۀ ای-۱۰۲۷ آیلین گری در فرانسه، خانۀ کافمنِ ریچارد نویترا در پالم‌اسپرینگِ کالیفرنیا تا آثار کمترشناخته‌شده چون کلوپ گلف توکیو، اثر آنتونین ریموند و مدرسۀ ژیمناستیک ماراویلا، اثر آلخاندرو دلا سوتا در مادرید، بینشی تازه به دست می‌دهد. با زمینه‌چینی از طریق توصیف شیوۀ به‌کارگیری مدل‌های پیشرو و روش‌های پیشرفتۀ فنون ساختمانی‌ای که در این پروژه‌های به کار رفته، و نیز با نمایش آگاهی‌های تازۀ اجتماعی-فرهنگی، نویسنده بر میراث غنی جنبش مدرن و ظرفیت پایستۀ پروژۀ ناتمام مدرنیسم پرتو افکنده است.
- مشخصات کتاب:
Kenneth Frampton. The Other Modern Movement; Architecture, 1920–1970. Yale University Press, 2022.
- اطلاعات بیشتر دربارۀ کتاب: https://yalebooks.co.uk/display.asp?k=9780300238891
دست‌خط آدمی | گزیده‌ای از «وعده‌ی دیدار در تاریخ: شکل‌هایی از مواجهه با کتاب‌های دست چندم»، نوشته‌ی سیدفرزام حسینی
«شکستن سقف شیشه‌ای: جایگاه و تصویر زنان در مجلات معماری ایران (۱۹۴۶-۲۰۰۱)»
سینا زارعی
تقریظ کتاب تعامل مرمت و تاريخ معماری در ايران
مهرداد قیومی بیدهندی
مسجد در شهر ایرانی؛ به خاطر مجادله‌ی اخیر بر سر جای مسجد | حمیدرضا خوئی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
