ترسیم‌های معماری به‌جامانده از عصر رنسانس در ایتالیا عمدتاً فاقد رنگ است؛ اما از سدۀ هفدهم تا نوزدهم، در بازنمایی معماری استفاده از رنگ رشد کرد و شکوفا شد. نویسنده در این کتاب در توضیح این تحوّل استدلال می‌کند که معماران در تلاش برای برقراری ارتباط با عموم مردم ابزارهای تصویرسازی تقلیدی، نشانه‌های نقشه‌نگاران جغرافیایی در بازنمایی طبیعت، قواعد نقشه‌کشی مهندسین نظامی، و در نهایت، اهداف عاطفی نقاشان را به کار گرفتند و به‌تدریج رنگ‌هایی روی کاغذ معماران ظاهر شد.
کتاب استفاده از رنگ را در طراحی‌ها و چاپ‌های معماری اروپایی پی می‌گیرد و نشان می‌دهد که این پدیده منعکس‌کنندۀ اضطراب‌های حرفه‌ای یک حرفۀ نوظهور است که هم هنر بود و هم علم. در طول کتاب نویسنده با گذر از مرزهای ملی، رنگ را چون بازیگری اصلی در تاریخ طولانی رقابت و تبادل بین سنت‌های اروپایی در بازنمایی معماری و حرفۀ معماری بررسی می‌کند.
کتاب همراه با انبوهی از طراحی‌های منتشرنشده است. از خلال همین طراحی‌ها نویسنده خوانش قدیمی امّا به عقیدۀ او نادرست مبنی بر «ترسیم‌های معماری به منزلۀ تصویر» به‌جای «ترسیم به منزلۀ نمایش» را به چالش می‌کشد. او در عوض ویژگی‌های ذاتی این ترسیم‌ها همچون اشیایی مستقل را برجسته می‌کند که زیبایی‌شان راه را برای ایجاد نظام بصری امروزی معماری هموار کرد.
- مشخّصات کتاب:
Basile Baudez. Inessential Colors: Architecture on Paper in Early Modern Europe. Princeton University Press, 2022.
- اطلاعات بیشتر: https://press.princeton.edu/books/hardcover/9780691213569/inessential-colors
دست‌خط آدمی | گزیده‌ای از «وعده‌ی دیدار در تاریخ: شکل‌هایی از مواجهه با کتاب‌های دست چندم»، نوشته‌ی سیدفرزام حسینی
«شکستن سقف شیشه‌ای: جایگاه و تصویر زنان در مجلات معماری ایران (۱۹۴۶-۲۰۰۱)»
سینا زارعی
تقریظ کتاب تعامل مرمت و تاريخ معماری در ايران
مهرداد قیومی بیدهندی
مسجد در شهر ایرانی؛ به خاطر مجادله‌ی اخیر بر سر جای مسجد | حمیدرضا خوئی
وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر
