×

جستجو

نقد معماری معاصر ایران- سفارت‌خانه‌های جمهوری اسلامی| نیّر طهوری

کتاب حاضر اولین مجلد از طرح پژوهشی دوجلدی با موضوع نقد معماری معاصر ایران در بخش ساختمان‌های دولتی است که به نقد و بررسی مهم‌ترین پروژۀ معماری دولتی ایران، یعنی سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی، می‌پردازد. این کتاب به معرفی و ارزیابی اندیشه و نظر و کوشش‌های عملی شش تن از برجسته‌ترین معماران معاصر ایران برای طراحی و اجرای ساختمان‌های نمایندگی جمهوری اسلامی در خارج از کشور اختصاص دارد.

مطالعه در «معماری معاصر ایران» با موضوع خاص «سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی» رخداد مهمی در عرصه فعالیت‌های نظری معماری است. آنچه در این کتاب ارائه شده است اطلاعات ارزشمندی در اختیار پژوهشگران و منتقدان و فعالان عرصه‌ معماری قرار می‌دهد. از این روی می‌تواند مورد توجه ناقدان معماری باشد که آثار معرفی‌شده را بر پایه یکی از رویکردها و روش‌های مرسوم نقد تجزیه و تحلیل کنند. با وجود آنکه پروژه طراحی دفاتر نمایندگی ایران در خارج از کشور، از مهم‌ترین پروژه‌های معماری معاصر ایران پس از انقلاب اسلامی بوده است، تقریباً هیچ‌گاه چنین جامع و روشن به آن پرداخته نشده است.

این کتاب در سه بخش و پنج فصل به معماری معاصر ایران و ویژگی‌های آن و همچنین به معرفی طراحان و معماران و طرح‌های منتخب آنها پرداخته است: فرهاد احمدی، سفارتخانه، کنسولگری و اقامتگاه سفیر در کره جنوبی، و سفارتخانه و کنسولگری سوئد؛ داراب دیبا، سفارتخانه برلین؛ حسین شیخ‌زین‌الدین، سفارتخانه توکیو؛ علی‌اکبر صارمی، سفارتخانه و کنسولگری تیرانا؛ ایرج کلانتری، سفارت ایران در تاجیکستان؛ و اقامتگاه سفیر در ایروان ارمنستان و سفارتخانه و اقامتگاه سفیر در گرجستان؛ سیدهادی میرمیران، سفارتخانه و سرکنسولگری در تایلند و سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در فرانکفورت آلمان، و سفارت ایران در زیمبابوه.

در این کتاب ۳۵۰ تصویر منتخب از معماری بناهایی چون ساختمان‌های اداری، سفارتخانه‌ها، سرکنسولگری‌ها، موزه‌ها، مراکز فرهنگی، غرفه‌های ایران در اكسپوها و نمایشگاه‌ها، از سال ۱۳۱۷ تا ۲۰۱۵، ارائه شده است.

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
«شکستن سقف شیشه‌ای: جایگاه و تصویر زنان در مجلات معماری ایران (۱۹۴۶-۲۰۰۱)»
سینا زارعی
سینا زارعی در این مقاله، سیر دگرگونی مجله‌های معماری ایران را، با تمرکز بر تغییراتی بررسی کرده است که در طی سه بازه‌ی زمانی از ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۱ در بازنمایی جایگاه زنان رخ داده. چنانکه متن او نشان می‌دهد، در ابتدای راه (از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۹)، مجلات معماری فضای چندانی برای مشارکت زنان ایجاد نمی‌کردند، فقط به بازنمایی آنها در محدوده‌ی نقش‌های سنتی و غیرمترقی می‌پرداختند و گاهی نیز از ملکه ایران در جایگاه زنی موفق و تأثیرگذار سخن می‌گفتند.
ایران و چین: میراث مشترک و مناسبات جدید | فراخوان ارسال مقاله برای همایش
تاریخ برگزاری همایش: ۲۷ و ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴ | ۶ و ۷ مهر ۱۴۰۳
«زنان و صنعت ساختمان در بریتانیا و ایرلند عصر جرجی» | کانر لوسی
با اینکه نقش زنان، در جایگاه طراحان و/یا بانیان معماری، در سده‌ی هجدهم میلادیِ بریتانیا و ایرلند بیش از پیش شناخته شده، نقش آنها در ساخت معماری مناقشه برانگیز باقی مانده است. این موضوع، در این مقاله، با بیرون کشیدن بسیاری از منابع درجه‌ی دوم و همچنین اسناد اصناف و دیگر منابع اولیه در لندن و دوبلین، روشن می‌شود.
آیا تاریخ هنرْ جهانی است؟ | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
کتاب آیا تاریخ هنر جهانی است؟ مجلد سوم از مجموعه‌ی هفتگانه‌ای است با عنوان «هم‌اندیشی‌های هنر»، که به کوشش جیمز الکینز فراهم آمده است. هدف...

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر