×

جستجو

کن‌کاو در تاریخ معماری ایران در خلال فرایند ایجاد یک هستان‌شناسی| دنا شمسی‌زاده، نیلوفر رضوی، مهرداد قیومی بیدهندی

در این مقاله یک هستان‌شناسیِ نمونه در حوزۀ تاریخ معماری ایران عرضه شده است. مباحث اصلی این مقاله پاسخی است به پرسش‌هایی از قبیل اینکه چگونه می‌شود در حوزۀ تاریخ معماری ایران یک هستان‌شناسی ساخت، چه ملاحظاتی را باید در نظر گرفت و مسائل ایجاد هستان‌شناسی در حوزه‌ای چون تاریخ معماری ایران را چگونه می‌شود حل کرد؛ حوزه‌ای که فاقد بدنۀ دانشی صورت‌بندی شده است. این مقاله در دو بخش تنظیم شده است. ابتدا بحثی در باب حوزۀ ویژۀ تاریخ معماری و آنچه دربرمی‌گیرد و علت پیچیدگیِ آن انجام شده است. پس از آن روند ساختن هستان‌شناسی تاریخ معماری ایران و روشی که برای آن به کار رفته مطرح می‌شود. در بخش دوم مقاله، دربارۀ محتوای هستان‌شناسیِ ایجاد شده بحث می‌شود که شامل بخش‌های مختلف هستان‌شناسی و دلالت‌های آن است تا نشان دهیم چگونه ساختار این هستان‌شناسی در بازنمایی منطقی حوزۀ موردنظر در شکلی خوانا برای ماشین به کار می‌آید.

Dena Shamsizadeh, Niloofar Razavi, Mehrdad Qayyoomi Bidhendi. "Probing Through Iranian Architectural History Within the Framework of an Ontology Development Process" in Digital Humanities Quarterly, 15:3 (2021).

- برای مشاهدۀ مقاله به پیوند زیر مراجعه کنید:

http://digitalhumanities.org/dhq/vol/15/3/000559/000559.html

اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
سلسله نشست‌های نقد و بررسی کتاب: تأثیر هخامنشیان در دریای سیاه
زمان: شنبه، ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۰-۱۲ مکان: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سالن ادب
بررسی کارنامه‌ی تاریخ‌نگاری دکتر سهراب یزدانی
زمان: شنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ مکان: خیابان ویلا، نبش خیابان ورشو، خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی
تاریخ هنر: مفاهیم اصلی | پاره‌ای دیگر از کتاب‌نگاشت توضیحی نظریه‌های تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
در این کتاب، بیش از دویست مفهوم اصلی تاریخ و مباحث نظری هنر و فرهنگ تجسمی به‌صورتی روشمند و سامانمند و بحث‌انگیز گرد آمده است....
دست‌خط آدمی | گزیده‌ای از «وعده‌ی دیدار در تاریخ: شکل‌هایی از مواجهه با کتاب‌های دست چندم»، نوشته‌ی سیدفرزام حسینی
«دست‌خط آدمی، امضای او، برای من نشانی از حیات است، حیاتِ کتاب و لمس دستی از گذشته، که وقتی کتاب را ورق می‌زنم، یقین پیدا می‌کنم پیش از من دست‌کم یک نفر این کتاب را اگر نخوانده، حداقل تورق کرده، و این حیات فرضی اما حتماً حقیقی، ماشین تخیلم را به راه می‌اندازد. زمان را برش می‌زنم و مکان را می‌گردم در گذشته به دنبال کسی که این کتاب دستش بوده و هم‌زمان آینده را هم خیال می‌کنم که این کتاب در دستِ دیگری خواهد بود و آیا او هم به من فکر خواهد کرد؟

وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر