«مقرر فرموديم كه هركس به هر طريق كه خواهد صابون پزد و فروشد تا اين معنى باعثِ رفاهتِ احوالِ كافۀ برايا گشته احدى را بدين جهت راهِ شلتاق و تعرض بر احدى نباشد»
این بخشی از متنِ لوحهای سنگی است در مسجد جامع صغير كهنه در محله شادخانه نیريز
گویا صابونخانههای اجباری در کار بوده است که پیه را از قصابان به زور و ارزان میخریدند و در کارِ صابون میکردند. ریختنِ صابون و خرید و فروشِ آن هم حقِ انحصاری این صابونخانهها بوده. صابونِ عمل آمده را حاکم و متصدی به اجبار و با نامِ طرح به مردم میدادند. گاهی این صابون آنچنان بد بوده که کف نمیکرده (از این رو به هر چیزِ بیخاصیت صابونِ سلطانی گویند). این لوحه یکی از احکامِ شاهانه است برای فیصله دادن به این دعواهای صابونی. دعواهای صابونی به متنهایی چون حبیبالسیر هم راه یافته است.
اشتراک مطلب
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
سلسله نشستهای نقد و بررسی کتاب: تأثیر هخامنشیان در دریای سیاه
زمان: شنبه، ۲۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۰-۱۲ مکان: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سالن ادب
بررسی کارنامهی تاریخنگاری دکتر سهراب یزدانی
زمان: شنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ مکان: خیابان ویلا، نبش خیابان ورشو، خانهی اندیشمندان علوم انسانی
تاریخ هنر: مفاهیم اصلی | پارهای دیگر از کتابنگاشت توضیحی نظریههای تاریخ معماری و هنر
مهرداد قیومی بیدهندی
در این کتاب، بیش از دویست مفهوم اصلی تاریخ و مباحث نظری هنر و فرهنگ تجسمی بهصورتی روشمند و سامانمند و بحثانگیز گرد آمده است....
دستخط آدمی | گزیدهای از «وعدهی دیدار در تاریخ: شکلهایی از مواجهه با کتابهای دست چندم»، نوشتهی سیدفرزام حسینی
«دستخط آدمی، امضای او، برای من نشانی از حیات است، حیاتِ کتاب و لمس دستی از گذشته، که وقتی کتاب را ورق میزنم، یقین پیدا میکنم پیش از من دستکم یک نفر این کتاب را اگر نخوانده، حداقل تورق کرده، و این حیات فرضی اما حتماً حقیقی، ماشین تخیلم را به راه میاندازد. زمان را برش میزنم و مکان را میگردم در گذشته به دنبال کسی که این کتاب دستش بوده و همزمان آینده را هم خیال میکنم که این کتاب در دستِ دیگری خواهد بود و آیا او هم به من فکر خواهد کرد؟